Afgelopen week was het NMK schermen. Helaas is er in Nederland geen NMK floret dus moest ik degenschermen.
Gemiddeld doe ik dit één keer per jaar: inderdaad bij het NMK dus het is altijd afwachten wat dat opbrengt......
Vooraf was het wedstrijdsysteem vermeld: drie rondes waarbij telkens de beste helft verder zou gaan en ten
slotte een finaletableau van 8 overgebleven schermers. De eerste ronde liep het degenschermen nog niet zo
goed. Ik was nog niet zo goed getuned op het feit dat "net iets eerder iemand op zijn pols of zo steken"
belangrijker is dan een goede voorbereiding en voetenwerk, maar gelukkig haalde ik wel de volgende etappe
en was er dus niks aan de hand. Het was wel lastig schermen tegen allemaal grote lange degenmannen!
In de tweede poule ging het al stukken beter en ik won netjes vier van de zes partijen waarmee ik logischerwijze
weer naar de bovenste helft door zou gaan. Maar toen bleek de organisatie vol verrassingen: ze beslisten zonder
aankondiging dat er een ronde overgeslagen werd en niet de beste helft -14 man en vrouw- maar slechts 8 man
verder mochten strijden om het eremetaal!!?? Dus jammer voor degenen die naïef dachten dat de eerste helft
ook de eerste helft was (waaronder mijn persoon). Geen protest hielp! Ik mocht voor de eer wel strijden om
plaats 9-14 en heb me daar toen gewroken: Ik won toen al mijn 5 partijen en werd in ieder geval uiteindelijk
best of the rest: 9e Meer zat er niet meer in volgens die nieuwe, tijdens de wedstrijd vastgestelde
wedstrijdformule. Gelukkig betekende dat nog wel dat ik uiteindelijk tweede was in het damesklassement
en 3e in het luchtmacht (mixed) klssement: dus toch prijzen!! :-)
Al met al werd het nog een leuke dag. Met de luchtmachtéquipe versloegen we de landmacht maar konden we de
marine met de individuele nrs 1 en 2 helaas niet de baas. Wel was ik héél dicht bij winst tegen Olympisch
degenspecialiste en kampioene Sonja Tol in mijn eigen potje (5-4 na een voorsprong van 4-3 voor mij.....)
en verloor ik ook tegen Michel vd Klip (tweede plaats NMK) met maar 1 puntje verschil (2-1).
Op zich dus geen slechte dag voor een floretmeisje van 1.70 meter tegen het degengeweld van allemaal lange
mensen! Ik kijk dus met een gemengd, maar overwegend tevreden gevoel terug op mijn laatste NMK als DTS-er.